En tempos pasados, cando falaban os animais, xuntáronse o lobo e o raposo porque eran compadres. Naquel intre pasou por alí un rapaciño e o lobo dixo:
-Compadre, aquel é un home!
E o raposo contestoulle:
-Non! Xa o será
Seguiron andando e, máis adiante, pasou un vello. O lobo volveu preguntar:
-Aquel é un home?
-Non! Xa o foi –respostoulle o raposo.
Un pouco máis adiante atoparon un cazador e entón foi o raposo o que falou:
-Ese é un home!
-Eu quería ter unha pelexa con el –dixo o lobo.
Fóronse achegando ao cazador e este disparoulles un tiro e foille dar ao lobo nunha orella.
-Carallo, para o home! –dixo o lobo-Tiroume un aturuxo que, un pouco máis, e me aparva.
Pero aínda con esas o lobo quería loitar e o raposo levouno xunto a un ferreiro que estaba ocupado no seu traballo. O raposo díxolle:
-O meu compadre está buscando con quen loitar
-Veña xa! –respondeu o ferreiro.
Botoulle as tenazas ao fuciño e o lobo botou a correr porque xa non quería loitar máis.
Máis tarde, díxolle ao raposo:
-Carallo, para o home! Nin que tivese o arte do demo. Agarroume con dous dedos e levoume a mitade do fuciño. Se me chega bota-la man levaríame a cabeza!
Ningún comentario:
Publicar un comentario